زی‌گل

جمعه ی امروز،واقعا جمعه بود.

صبح زود بیدار شدم ، مامان و زر خوابیده بودن.

فادر رفته بود کوه. محمد هم بیرون بود. فاط هم داشت تی وی میدید.

رفتم آزمونو برگشتم.

با فاط و مام رفتیم خرید.

تا وقتی محمد بیاد خودمونو با ژامران سرگرم کردیم.

چون که 15 اردیبهشت بود و روز ماما،کیک خامه ای بزرگی رو مهمون شد خانوم.

یخمکای دست سازمو رونمایی کردم ، دوتا قرمز بود و دوتا زرد.

هنوز خوردن یخمکا تموم نشده بود،مامان مجبورمون کرد چهار تایی مشغول درس کردن معجون شیم.

اینقد اختلاف نظر زیاد بود ، کم مونده بود بزنیم همو

از اونجایی که من همیشه تو زندگیم ادم طمع کاری بودم و همه هم از این قضیه باخبرن، سر اضافه کردن هر چیزی ، بلااستثنا میگفتم: بیشتر بریز،کمه

تهش زر عصابش ریخت بهم گفت: زینب بقرانن میزنمت،خفه شووو

سر ناهار هم مث اسکولا همراه فاط رفتیم حیاط،بالای منقل وایسادیم

بوی سگِ دود و اتیش گرفتیم و هی پیف پیف کردیم.انشالا شفا میده

چقدمممم که دنبال گربه دویدیم.حسودِ لاشی،نمی زاره بچشو بغل کنیم.مث مرغ همش رو ژامران خوابیده

اینقدر که امروز تو حیاط بودم و ی لحظه هم ننشستم،صورتم سیاهِ سیاه شده. باور کن

ساعت سه بود تقریبا. به بچه ها گفتم: بریم بخوابیم؟ لهم قشنگ

اوکی دادن و ابلا گفت:کَمااا... زود بیدار شیم بلال بخوریم

با اینکه حتا جای ی لیوان آبو هم نداشتم.تاکید کردم که حتماااا منو هم بیدار کنن که ی وقت خدایی نکرده شرمنده ی شکمم نشم

که بیدار نشدم و تا شیش مث اسب خوابیدم. بیدار هم که شدم دیدم همه رفتن و هیچ کس نیست.الانم ی دوش گرفتم و لش کردم زیر کولر...

+وقتایی که دور هم جمعیم. معمولا یکی تو ذهنش میاد که بره ترازو رو بیاره.ملت که چشمشون به اون افتاد دورش جمع میشن و اینجوریه که شیش نفرمون منتظر میمونیم وزن کنیم خودمونو. امروز فادر با افتخار به عدد اشاره کرد و گفت : اثرات کوهنوردی ،تحویل بگیرید:////

+برا کامران می خونم: خوشگل زیاد پیدا میشه تو دنیا،اما یکی ش خوشگل من نمیشه.... خوشش میاد بچه م

+راسته میگن نوه عزیز تر از بچه س،حس میکنم کامران رو بیشتر از گربه خانوم دوست دارم.