زی‌گل

من عمیقاً نسبت به تشویق و تحسین،

خوشحال میشم...

و هیچوقت هم اون خوشحالی رو پنهون نمیکنم.

وابسته به تأیید دیگران نیستم و محرکم تو زندگی،هیچوقت حرف کسی نبوده،

ولی ذوق میکنم و نشون میدم چقدر دوست دارم این تأیید رو.

همیشه هم برای موفقیت بقیه دست زدم،حتی اگه خودم بازنده ی اون بازی بودم...

هیچ حسادتی رو درونم نمی‌بینم و چقدر افتخار میکنم به من.

....

دوست ندارم به سمتِ i بودن برم و عجیب دارم متمایل میشم.

می‌خوام تا انتها E بمونم و کاش بمونم...امیدوارم هیچ اتفاقی سرزندگی و نشاط منو ازم نگیره